Woensdag, 11 April 2018, was ik aan de beurt om een stage bezoek te verzorgen voor mijn ’collega’ studenten en stagebegeleider van de Reinwardt. Om half 11 stip was mijn groep al aanwezig en ready for action. Theo, Mijn stagebegeleider, was er netjes op de afgesproken tijd 11 uur. Anna vertelde over de geschiedenis van SAMA (Street Art Museum Amsterdam) en wat haar achtergrond is.
Waarna ik overnam om het te hebben over de nieuwe tentoonstelling ‘’Capital Crisis’’ die momenteel te zien op het hoofdkantoor van het museum. Mijn groep was als erg onder de indruk van SAMA omdat het niet het meest gewoonlijke ‘’nette’’ museum is. Theo zei dat toen hij binnenkwam hij nog niet helemaal wist waar hij was beland, maar dat het uiterlijk van het hoofdkantoor van SAMA uiteindelijk naadloos aansluit op het karakter van het museum. Kort daarna hebben we onze jassen gepakt en heb ik de groep meegenomen voor een wandeling door de collectie van SAMA.
Hij was prachtig weer en ik voelde dat de groep er zin in had. Als ik achterom keek zag ik verwonderde gezichten, en hoorde ik zo hier en daar, opmerkingen over hoe speciaal mijn stageplek is. Wat leuk is aan het geven van een tour aan mensen die verstand hebben van kunst en musea is dat je ook tijdens de rondleiding goede vragen krijgt.
Dus was, terecht, een van de vragen: Hoe bewaar je kunst die heel vergankelijk is en niet bedoeld is om voor altijd te blijven bestaan? Wie is de eigenaar van de collectie, het museum of de gemeente? Wie benader je voor de realisatie van street art projecten? en zo werden er nog wat van dit soort vragen naar mijn hoofd gegooit. Hier ontstonden mooie discussies waardoor de al ingekorte route van de tour door de collectie uiteindelijk twee keer zo lang duurde.
Zelf heb ik ook een vraag gesteld aan de groep die luidde: Wat is nou het daadwerkelijke verschil tussen street art en kunst in de openbare ruimte? Wat ik alleen niet had verwacht toen ik die vraag stelde was dat we een half uur later nog niet waren uitgepraat. Omdat iedereen een volledige eigen kijk op deze twee begrippen had. ‘’Ja, street art is vergankelijk!’’ werd er geroepen ‘’maar dat ligt natuurlijk ook aan de kwaliteit van het aanbrengen!’’ kwam als tegenreactie vanuit een andere hoek. Zo ging het een tijdje door. Uiteindelijk hebben we moeten afkappen omdat we anders niet op tijd bij het volgende werkbezoek aanwezig zouden zijn.
Na afloop van het werkbezoek en de tour werd ik door iedereen hartelijk bedankt voor de informatieve en inspirerende dag . Ook stuurde Theo mij aan het einde van de dag nog een mail om mij nog een keer te bedanken. Al met al was het een geslaagde dag die resulteerde in een hoop tevreden mensen, waaronder ik zelf.